Ο Γλάρος

Με γλάρο του ωκεανού,
σου στέλνω ένα ποίημα,
που το κρατά στο στόμα του,
να μη βραχεί στο κύμα...

Του 'πα να έρθει να σε βρει,
με ρώτησε. Πως μοιάζει;
Του απαντώ βράδυ θα πας
ή σαν γλυκοχαράζει;

Αν πας βραδάκι γλάρε μου,
μοιάζει με ροζ αστέρι,
το πιο όμορφο του ουρανού,
δικό μου είναι ταίρι!

Το μεσημέρι αν θα πας,
μοιάζει με περιστέρι,
ντυμένο με αγνότητα,
δικό μου είναι ταίρι!

Αν πάς σούρουπο, γλάρε μου,
'μπρος σου δε θα τη δεις,
γιατί είναι ηλιοβασίλεμα,
το πιο όμορφο της γης!

Μα κι αν θα πάς το πρωϊνό,
πως μοιάζει, ποιος να ξέρει...
Η πιο όμορφη ανατολή,
δικό μου είναι ταίρι!

Δώστης το γράμμα,
γλάρε μου, δώσ' την επιστολή,
δυο λόγια γράφει μόνο,
την "σκέφτομαι" πολύ!