πεθύμησα τα μάτια σου

πεθύμησα τα μάτια σου
και το χαμόγελό σου
καρδιά μου που στολίζουνε
μόνο το πρόσωπό σου

στο γέλιο σου εγώ θωρώ

στο γέλιο σου εγώ θωρώ
εμένα να γελάω
και είναι ένα δάκρυ σου
αιτία να πονάω

όλο τον κόσμο δίπλα μου

όλο τον κόσμο δίπλα μου
να έχω συντροφιά μου
πάλι εσένα σκέφτομαι
που είσαι μακριά μου

μια στιγμή την σκέψη μου

μια στιγμή την σκέψη μου
σου στέλνω να μιλήσεις
προσπάθησε στον πόνο της
και συ να μην δακρύσεις

κλείνω τα μάτια και θωρώ

κλείνω τα μάτια και θωρώ
πως είσαι δω κοντά μου
φεύγεις αργά σαν πνίγουνε
τα μάτια δάκρυά μου

σκυφτός στον δρόμο περπατώ

σκυφτός στον δρόμο περπατώ
να μην σε συναντήσω
αν έχεις άλλον αγκαλιά
μπορεί να αμαρτήσω

Να μη φοβάσαι άνθρωπο

Να μη φοβάσαι άνθρωπο,
απού μιλεί η ψυχή του,
γιατί δε λέει ψέματα,
μήτε η στη σιωπή του

του φαραγγιού οι μπάντες

Γενήκαμε του φαραγγιού
η μια και η πέρα μπάντα
απού δεν σμίγουμε ποτέ
μόνο θωρούνται πάντα

Η σκέψη μου για σένα νε

Στο βόρειο να βρίσκεσαι
και γώ στο νότιο πόλο
η σκέψη μου για σένα νε
γυρνά τον κόσμο όλο

Σιδερό είχα την καρδιά

Σιδερό είχα την καρδιά
μα τα δικά σου μάτια
σημάδι την εβάλανε
και κάμα την κομμάτια

Εχάρισα την καρδιά

Εχάρισα σου τη την καρδιά
στην λύρα και σε σένα
γιατί και οι δυο μου κάνατε
τα χρόνια ευτυχισμένα